لحظات شیرین ما

عزیزدل مامان، خیلی شرمنده ام که بعد از گذشت این همه وقت تازه اومدم که وبلاگ دختر شیرین زبونم رو بروز کنم یه مدت طولانیه که نت ندارم و البته خودم هم که تنبل ....
امروز شنبه 5 اردیبهشت 94 مثل ماه کنارم خوابی منم دارم از فرصت استفاده میکنم وشروع کردم به نوشتن بعد از چند ماه نوشتن خیلی سخته مامانی ، در مورد خیلی از خاطرات این چند ماه گذشته حضور ذهن ندارم .
از چند روز قبل از تولد یک سالگی که راه رفتنت کامل شد دیگه از شیطنت چیزی کم نزاشتی نانازی از کنار هیچی بدونه اینکه سرک بکشی و خراب کاری نکنی اصلا نمیتونی بگذری تو دی ماه سال گذشته یه روز جمعه منو شما به  اتفاق بابا می ما وفتانه جون رفتیم جاده چالوس از اونجا که زمستونم تقریبا تابستون بود وهیچ برفی نباریده بود هممون وقتی تو جاده برف دیدیم کلی سر ذوق اومدیم وکلی بهمون خوش گذشت جای همه دوستان خالی هوا عالی بود و از خوشی اونروز بود که وسوسه شدیم واخر هفته بعدش به اتفاق بقیه اعضای خانواده یهوووویی تصمیم گرفتیم بریم شمال اونجا هم خیلی بهمون خوش گذشت مخصوصا به شما فسقلیاااااا کلی شیطونی کردین.
 عزیزم بعد از کلمه مامان، بابا،می ما اسم فائزه اولین اسمی بود که یاد گرفتی البته میگفتی فاسه بعدشم نوبت عمو داوود و القصه....عسلکم یه حس شدید مالکیت دوقبضه نسبت به همه اشخاص و اشیا داری که نگـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو
مثلا دابو نیلاااا،فاسه نیلا،عمه نیلا هاپو نیلااااااااااا وکلا همه چی واسه نیلا پری کوچولو خیلی زود به حرف افتادی وتقریبا همه چیو با لحن کودکانه وشیرینت به زبون میاری یه وقتا هم یه کلمات قلمبه به کار میبری اون موقع دیگه واقعا میخوام درسته بخورمت عزیز دلم وقتی ازیه چیزی خیلی ذوق میکنی با خوشحالی میگی بااااای خوشگله عسله نیلا تو خونه مدام تلفن و برمیداری مثلا داری با سمانه جون حرف میزنی پشت هم میگی سلام سمانه آیا خوبه هانا خوبه کلی واسه خودت راه میری وحرف میزنی وهزارتا شیطنت و شیرین زبونی دیگه ...اما وقتی تو جمع ومیون بچه ها هستی خیلی ارومی همه فکر میکنن همیشه ارومی